Wapeningscorrosie is in de meeste gevallen de oorzaak bij betonschade. Andere oorzaken zijn meestal te herleiden naar chemische aantasting, ingemengde onzuiverheden in het mengsel en externe (mechanische) oorzaken.

Betonschade

Omdat roestproducten een veel groter volume hebben dan het oorspronkelijke wapeningsstaal, ontstaan er interne spanningen waardoor de dekking wordt afgedrukt en er betonschade ontstaat. Deze wapeningscorrosie kan ontstaan als de de beschermlaag die in het beton rondom het staal wordt gevormd, doorbroken wordt. Dit kan in principe op 2 manieren gebeuren: door carbonatatie (verzuring door koolzuurgas uit de lucht) en door chloriden. Dit laatste kan in de vorm van ingemengde calciumchloride in de mortel als verhardingsversneller of als ingedrongen chloride door toepassing van dooizouten bij objecten gelegen aan of nabij de kust. De toepassing van chloride als verhardingsversneller treffen we meestal aan bij objecten en prefabbeton gebouwd voor 1974. De betonvoorschriften van 1974 beperkten de toepassing van chloride tot een maximum van 0,4 % op cementgewicht.

Chloriden

Ingedrongen chloriden komen we tegen bij kunstwerken, vloeren van parkeergarages en galerijen in de woningbouw. Vanwege de toepassing van dooizouten treffen we dit ook aan bij gevels en betonnen objecten in een brede strook aan de kust. Hier lost het zout in waterdamp op en kan zo langzaam in het beton dringen. Door het verloren gaan van de passivering van het wapeningsstaal en bij voldoende aanwezigheid van zuurstof en vocht zal wapeningscorrosie optreden. Hiernaast is het goed om te weten dat corrosie in feite een elektrochemisch proces is. Er lopen kleine, maar beslist goed meetbare stroompjes, want er ontstaat een potentiaalverschil tussen de kathodekant en de anodekant van de reactie.

Carbonatatie geïnitieerde wapeningscorrosie

Bij carbonatatie geïnitieerde wapeningscorrosie spreekt men van een egaal patroon en gaat de vorming van roestproducten gepaard met meer volumebegroting. Hierdoor is de dekking sneller afgedrukt en komt de wapening bloot te liggen. De potentiaalverschillen lopen hier op tot – 150 mV.

Chloride geïnitieerde wapeningscorrosie

Bij corrosie onder invloed van chloriden ontstaat de gevaarlijkste vorm van putcorrosie. Dit is om meerdere redenen gevaarlijk. Ten eerste waarschuwt dit mechanisme niet meteen door afdrukken van de dekking. Maar de karakteristieke roestuitbloeding is pas zichtbaar nadat er al een flinke corrosie van de wapening heeft plaatsgevonden en het roestproduct door de betonlaag naar buiten is gebloed. Wanneer dit heeft plaatsgevonden is er dus al sprake van een flinke put in de wapening. Een ander bijkomend probleem van de aanwezigheid van de chloriden is dat bij traditioneel betonherstel er sprake is van een versnelde corrosie naast de reparatie en dat die reparatie als gevolg daarvan veel sneller weer faalt. Dit noemen ze het patching effect. Hier kunnen de potentiaalverschillen oplopen tot wel – 350 mV en hoger. Kortom, wapeningscorrosie veroorzaakt door chloriden is een gevaarlijk schademechanisme dat niet duurzaam op een traditionele wijze kan worden hersteld en onder controle kan worden gebracht. En juist daarvoor biedt kathodische bescherming een 100% gegarandeerde oplossing.

Behandeling wapeningscorrosie

SealteQ is gespecialiseerd in de behandeling van wapeningscorrosie middels kathodische bescherming. Klik hier voor meer informatie over: kathodische bescherming.